Rehabilitacja ukierunkowana na choroby reumatyczne wymaga wielodyscyplinarnego oddziaływania medyczno- rehabilitacyjnego. Osoby mające problemy z przewlekłymi schorzeniami tkanki łącznej, są szczególnie narażone na dysfunkcje układu ruchu, a nawet postępującą niepełnosprawność. Działania rehabilitacyjne mają na celu zmniejszenie zaburzeń w układzie kostnym i stawowym, aby poprawić ogólną sprawność pacjenta oraz utrzymać jego aktywne uczestnictwo w życiu społecznym.
Choroby reumatyczne mają podłoże zapalne, metaboliczne, zwyrodnieniowe kości i stawów które mają często charakter uogólniony, albo zapalenia dotyczą różnych elementów tkanki łącznej. Zmiany w chorobach reumatycznych mogą obejmować: narządy wewnętrzne, układ oddechowy, krwionośny, ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy oraz szczególnie narząd ruchu.
Najczęściej występujące choroby reumatyczne to:
Ograniczona ruchomość i ból stawów, bóle mięśniowe, ścięgien, kości, stany zapalne i obrzęki w stawach. Może również utrzymywać się stan podgorączkowy, poranna sztywność, problemy z utrzymaniem przedmiotów w palcach, schylaniem się oraz zniekształcenie stawów.
Ocena fizjoterapeutyczna dla rehabilitacji reumatologicznej bada funkcjonowanie pacjenta i jego zdolności ruchowe, siłę mięśni, zakres ruchomości, możliwości lokomocyjne.
W chorobach zapalnych ważne, aby wcześnie rozpocząć terapię, kiedy deformacje układu ruchu nie są utrwalone i można zatrzymać postęp choroby. Rehabilitacja ma działanie przeciwbólowe i ma nie dopuścić do utraty wydolności ruchowej. Nauka wykonywania codziennych czynności, aby unikać bólu, przeciążeń i eliminacją szkodliwych nawyków.
W wyniku niedoboru ruchu dochodzi do wtórnych zaników mięśni i redukcji gęstości mineralnej kości, spadku koordynacji ruchowej, wydolności układu oddechowego i krążenia.
Rehabilitacja reumatologiczna składa się z farmakoterapii, terapii ruchem, fizykoterapii, zaopatrzenia w wyroby wspomagające funkcjonowanie, ćwiczeń grupowych i działań na rzecz integracji społecznej.